" قربانی بودن به اندازه ی قلدر بودن، وحشتناک است"

حتما" با کسانی که در زندگی کلا " رُل قربانی رو بازی می کنند مواجه شدید .

 آرزوم برای تک تکتونه اینه که خودتون همچین شخصیتی نداشته باشید .  شاید لازمه برای این تیپ شخصیت مثال بزنم. 

مظورم کسیه که همیشه تو زندگی مشترک کوتاه میاد و در مقابل هر خواسته ی غیر منطقی و حتی ظالمانه ی همسر و فرزندان ، اعتراض نمی کنه و یا اگر اعتراضی هم داشته باشه ، به هیچ وجه هم خونه هایش (من دیگه اسم این مدل زندگی رو ، مشترک نمیذارم)اهمیت نمیدن و در نهایت قربانی ماجرا ، همون کاری رو که ازش خواستن تمام و کمال انجام میده حالا به هر زحمت و بدبختی که شده .

 درضمن هم خونه ها اصلا فرایند انجام اون تقاضا براشون مهم نیست چون فقط می خوان به خواسته شون هر چند بی منطق برسن . 

بنظر شما چطوری میشه به این شخص کمک کرد ؟ پیشنهاد مشاوره و اینکه جلوی خواسته هاشون بایست و نه بگو و این چیزا هم جواب نمیده 

 آدم خسته و کلافه ای که نزدیک شصت سالگی شده و نه اعتقاد و نه حوصله ی مشاوره رو نداره،  چطور به مشاوره بفرستیم ؟ 

نه گفتن هم بلد نیست و یاد نمی گیره و نمیشه . 

اگر راهی به ذهنتون میرسه برام بنویسید ببینم میشه این گره ی کور رو باز کرد؟؟ 

 ضمن اینکه دوستتون دارم  

راستی امروز معده ی جدیدم 4 ماهه میشه